Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

 Την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. κ. Πέτρο Ζ΄, επισκέφθηκε την Τετάρτη 16 Οκτωβρίου ε.ε., ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος με την ευκαιρία της άφιξης του στην πόλη του Αλεξάνδρου για τα επίσημα εγκαίνια της Βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας.

Ο Εξοχώτατος κ. Πρόεδρος, έφτασε στην Ιερά Πατριαρχική Μονή του Αγίου Σάββα, συνοδευόμενος από τους Υπουργούς Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου, Πολιτισμού κ. Ε. Βενιζέλο, τον Δήμαρχο Αθηναίων κ. Δ. Αβραμόπουλο, τον Πρέσβη της Ελλάδας στην Αίγυπτο κ. Δ. Κωνσταντίνου, τον Γενικό Γραμματέα της Προεδρίας της Δημοκρατίας κ. Αιλιανό, τους Πρέσβεις κ. Ι. Ζέππο και Δ. Κουμανάκου, τον Αντιπτέραρχο Αθανασάκο, τον Υποστράτηγο Παυλίδη, τον Γενικό Πρόξενο Καίρου κ. Η. Αστεριάδη, την Γενική Πρόξενο Αλεξανδρείας κ. Κ. Αθανασιάδου, μέλη του Συλλόγου «Φίλοι της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης», στελέχη της Προεδρίας της Δημοκρατίας και άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Τον κ. Στεφανόπουλο υποδέχθηκε ο Μακαριώτατος πλαισιούμενος από τους Σεβ. Μητροπολίτες Πηλουσίου κ. Ειρηναίο, Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας κ. Σεραφείμ, Καμερούν κ. Δημήτριο, τον Πατριαρχικό Επίτροπο Αλεξανδρείας Θεοφιλ. Επίσκοπο Νειλουπόλεως κ. Γεώργιο και τον κλήρο του Πατριαρχείου.

Στη συνέχεια τελέστηκε Δοξολογία στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό επί τη αφίξη του υψηλού επισκέπτου. Στην προσφώνηση του ο Μακαριώτατος καλωσόρισε τον κύριος Πρόεδρο στο Παλαίφατο Αποστολικό Πατριαρχείο, εξήρε την δισχιλιετή παρουσία και προσφορά του Αλεξανδρινού Θρόνου στην Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό και αναφέρθηκε στην Ιεραποστολική προσπάθεια που επιτελείται σε ολόκληρη την Αφρικανική ήπειρο. Επίσης τόνισε τον αγώνα για ανακαίνιση και διάσωση των Προσκυνημάτων και των κτισμάτων του Πατριαρχείου στην Αλεξάνδρεια και ζήτησε την υποστήριξη της μητέρας Ελλάδας στο δύσκολο έργο του Πατριαρχείου. Τέλος, ο Μακαριώτατος πρόσφερε ως ευλογία στον πρώτο πολίτη της Ελλάδας ασημένια εικόνα της Θεοτόκου. Αναλυτικότερα η προσφώνηση του Μακαριωτάτου είχε ως εξής:

“Πολλοί από ανατολών ήξουσι και ανακληθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών” (Ματθ. Η΄, 11). Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε, ως ευ παρέστητε! Μεγάλη και ιστορική η ημέρα αύτη διά το παλαίφατον Πατριαρχείον Αλεξανδρείας, διότι υποδεχόμεθα την υμετέραν τετιμημένην Εξοχότητα, τον λαμπρόν, ου μην αλλά καγαθόν Πρόεδρον της Ελληνικής Δημοκρατίας. Και είναι βεβαίως άκρως δικαιολογημένη η συγκίνησις και η τιμή απάντων ημών, διότι ενώπιόν μας και υπό τους θόλους του ιστορικού τούτου ιερού ναού του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου ίσταται εν μέσω ημών η υμετέρα Εξοχότης. Η Εκκλησία του αγίου Μάρκου, υψηλέ επισκέπτα, εις την μακράν αυτής ιστορίαν, έχει να επιδείξη ένα λαμπρόν και καρποφόρον έργον από πάσης απόψεως, παρόλας τας αντιξοότητας δι’ ων αύτη διήλθεν κατά τον ρουν της ιστορίας. Επί μίαν δισχιλιετίαν, όχι μόνον εκαλλιέργησεν όσον ποτέ άλλη το κήρυγμα της χριστιανικής διδασκαλίας, αλλά και διετήρησεν αλώβητα και ως κόρην οφθαλμού τα ιερά και τα όσια της φυλής μας εν τη ξένη. Καυχώμενοι αείποτε εν Κυρίω, διαδηλούμεν μετά παρρησίας ότι τουτ’ αυτό συνεχίζεται μέχρι της σήμερον και θα συνεχίζεται και επί τοις επιγενομένοις ημών. Πολλάκις η αποστολική κατ’ Αλεξάνδρειαν Εκκλησία διήλθεν συμπληγάδας και ατραπούς σκοτεινάς και αβεβαίας, αλλ’ εξήγαγεν ταύτην ο Κύριος εις αναψυχήν. Ουδέποτε επτοήθημεν, ούτε και σήμερον, που εσυρρικνώθη και συρρικνούται, ιδία εν Αιγύπτω ολοέν και περισσότερον το ποίμνιον ημών, διότι έχομεν βεβαίαν την ελπίδα και πίστιν ημών εις τον Ιδρυτήν της επιγείου Εκκλησίας Αυτού, Κύριον Ιησούν παραγγέλοντα ημάς, ‘θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον’ (Ιω. Ιξ΄, 33), και ότι θα έλθωσιν ημέραι σωτηριώδεις. Γνωστόν τοις πάσιν ότι, εξ υπαρχής το πολυδιάστατον έργον του Πατριαρχείου μας ήτο και παραμένει ιεραποστολικόν, αλλά από τας αρχάς του δευτέρου ημίσεως του 20ου αιώνος και εντεύθεν όλον το σφρίγος και η δραστηριότης της Εκκλησίας μας εστιάζεται εις ιεραποστολήν ανά την αχανή αφρικανικήν ήπειρον. Ιδρύθησαν και λειτουργούσι λίαν επιτυχώς σπουδαία ιεραποστολικά κέντρα εις άπασαν την αφρικανίτιδα γην. Αφ’ ης, θεία συνάρσει, ανήλθομεν εις τον Θρόνον του Αγίου Μάρκου και ανελάβομεν μετά θάρρους, πλην εν φόβω Θεού, τους οίακας του άρματος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας, εν και μόνον μέλημα κατακαίει την καρδίαν ημών: η συντήρησις των πάσης φύσεως κτισμάτων όπου δει της Εκκλησίας μας αφ’ ενός, και η επί νέας βάσεως πλέον αποτελεσματική λειτουργία των ιεραποστολών μας αφ’ ετέρου. Το μέλλον του Πατριαρχείου μας,και τούτο λέγομεν μετά χριστιανικής εγκαυχήσεως, είναι πλέον και θα είναι η Αφρική και οι κατασπαρασσόμενοι λαοί της. Σύνθημα και πιστεύω μας το ‘κηρύξατε το ευαγγέλιον πάσι τοις εν Αφρική έθνεσι’. Ως δύναται να διαπιστώση τις ερχόμενος ενταύθα, αήρ ανανεωτικός ήρξατο να πνέη καθ’ όλη την πατριαρχικήν ημών δικαιοδοσίαν και ελπίζομεν ότι, η πρόνοια και η χάρις του Θεού θα ευλογήση την ταπεινήν διακονίαν και προσπάθειαν ημών. Επληρώσαμεν απάσας τας θέσεις εις όλας τας βαθμίδας του κλήρου διά νέου αίματος. Εν μόνον υπολοίπεται διά την όσον ένεστι εύρυθμον λειτουργίαν του Πατριαρχείου μας, η συμπαράστασις και μέριμνα της Μητρός Ελλάδος, υπέρ των πολλών αναγκών του πολυπαθούς Θρόνου ημών. Περαίνοτες την παρούσαν προσλαλιάν προς ημάς κύριε Πρόεδρε, υψούμεν ικέτιδας χείρας προς τον φιλάνθρωπον Θεόν, όπως διατηρή την υμετέραν Εξοχότητα εν υγιεία πολλή, ίνα αύτη επιτελή, ως μέχρι σήμερον, τα εαυτής υψηλά καθήκοντα εν συνέσει Θεού, προς έπαινον και κλέος της φιλτάτης Πατρίδος ημών Ελλάδος..’

Ο κ. Πρόεδρος στην αντιφώνησή του ευχαρίστησε τον Μακαριώτατο για την θερμή υποδοχή, σημείωσε την προσφορά της Εκκλησίας του Αγίου Μάρκου στην Εκκλησιαστική ιστορία και αναφέρθηκε στον ρόλο τον οποίο διαδραμάτισε το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας την περίοδο κατά την οποία η Εκκλησία δοκιμαζόταν από τις διάφορες αιρέσεις. Επίσης, ο κ. Στεφανόπουλος εξήρε την ιστορία της Αλεξάνδρειας χαρακτηρίζοντάς την ως σημαντικό πολιτισμικό κέντρο του Ελληνισμού και αναφέρθηκε στην ιστορία της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Τέλος, τόνισε την βοήθεια την οποία πρόσφερε η Ελλάδα στη δημιουργία της νέας βιβλιοθήκης Αλεξανδρείας την οποία, όπως είπε, θα συνεχίσει να προσφέρει ώστε αυτή να αποκτήσει και πάλι παγκόσμια αίγλη.

Ολόκληρη η αντιφώνηση του κυρίου Προέδρου όπως απομαγνητοφωνήθηκε είχε ως ακολούθως:

‘Μακαριώτατε, θα ήθελα την στιγμή αυτή να σας βεβαιώσω πως είμαστε ευγνώμονες απέναντί σας για την υποδοχή την οποία μας επιφυλάξατε. Και θέλω να σας παρακαλέσω να συγχωρήσετε τις οποιεσδήποτε ατέλειες αν διακρίνετε στους ολίγους λόγους τους οποίους έχω την τιμή να απευθύνω προς υμάς να τις δικαιολογήσετε με την συγκίνηση την οποία όχι μόνο εγώ αλλά όλη η αποστολή μας εξ Αθηνών αισθάνεται αυτήν την ημέρα η οποία τόσες ευκαιρίες μας προσφέρει. Η πρώτη ευκαιρία είναι να συνατήσωμεν υμάς προσωπικώς Μακαριώτατε, να εκφράσωμεν τον μεγάλο σεβασμό, την απέραντη εκτίμηση μας για τον προσωπικό σας ρόλο και τον ρόλο τον ιεραποστολικό τον οποίο το παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας παίζει με τόση επιτυχία στην μεγάλη αυτή ήπειρο της Αφρικής. Να εκφράσω επίσης αν μου επιτρέψετε όχι μόνο να εκφράσω την χαρά μου διότι συναντώ τους Έλληνες της Αλεξανδρείας αλλά και να τους προσφωνήσω και να πω ότι αγαπητοί Έλληνες της εν Αλεξανδρείας Ελληνικής Κοινότητος σας χαιρετίζουμε με τα ποιο ειλικρινή, με τα ποιο θερμά αισθήματα. Είναι εξαιρετική ευκαιρία που μου δίνετε όχι μόνο σήμερα εις τον χώρο του σεπτού ιερού αυτού ναού αλλά και αργότερα εις τον χώρο της Κοινότητας της Ελληνικής να συναντήσω τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητος τα οποία συνεχίζουν μια περίλαμπρο ιστορία της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας και την συνεχίζουν κάτω από δύσκολες συνθήκες και είναι συνεχιστές μιας μακράς παραδόσεως για την οποία και προς εκείνους είμαστε ευγνώμονες. Αλλά η χαρά μας είναι πολύ μεγάλη γιατί βρισκόμαστε στην Αλεξάνδρεια Μακαριώτατε. Η Αλεξάνδρεια είναι από τα κέντρα του Ελληνισμού διά μέσου των αιώνων. Την Αλεξάνδρεια την οποία δεν ίδρυσαν μόνον οι Έλληνες, δεν την ίδρυσε μόνο ο Μέγας Αλέξανδρος και οι συν αυτώ Έλληνες αλλά ελάμπρυνε τον Ελληνισμό επί σειρά αιώνων. Δεν είναι μόνον η Ελληνιστική εποχή κατά την οποία το κέντρο της σοφίας, το κέντρο της διδασκαλίας, το κέντρο της φιλοσοφίας είχε μετακινηθεί εξ Αθηνών εις την Αλεξάνδρεια. Δεν είναι μόνο οι αγώνες της Εκκλησίας, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας καθόλην την διάρκεια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας για την καταπολέμηση των αιρέσεων και τον σπουδαίο ρόλο τον οποίον έπαιξαν ο Πατριάρχης και οι άλλοι κληρικοί για αυτό το δύσκολο έργο το οποίο τελικώς εβοήθησε την Ορθοδοξία να διαβιώσει ακεραία και αλώβητος εν μέσο των αιώνων. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι σε αυτή την Αλεξάνδρεια ξαναζεί, αναβιώνει η σπουδαία Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη. Είναι το γεγονός ότι εξακολουθεί η Αλεξάνδρεια έστω τους σημερινούς χρόνους να αποτελεί έναν περίλαμπρον ελληνικόν φάρο ο οποίος δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ. Για όλους αυτούς τους λόγους αισθανόμαστε βαθείαν συγκίνηση Μακαριώτατε. Είναι πολύ μεγάλο και σημαντικό το σημερινό έργο για το οποίο και η Ελλάς έχει λόγους να επαίρεται, έχει λόγους να χαίρεται και λόγους να εορτάζει. Αντιλαμβανώμεθα βεβαίως ότι κατά πρώτο λόγο η εορτή ανήκει στην Αίγυπτο. Η Αίγυπτος είναι μια πολύ φιλική χώρα η οποία δεν αρνήθηκε και δεν αρνείται ποτέ την σπουδαιότητα της ελληνικής συμβολής εις την επί αιώνας ολοκλήρους συντήρηση της βιβλιοθήκης αυτής, η οποία δεν ήταν απλώς μια βιβλιοθήκη κατά την σημερινή έννοια αλλά ήταν ένα ίδρυμα πνευματικό πολύ ευρυτέρου σκοπού και ρόλου το οποίον και σήμερα θα επιχειρήσουν οι εν Αιγύπτω διοικούντες την χώρα, να το αναβιώσουν. Η Ελλάδα συνεισφέρει σε αυτήν την αναβίωση όσο μπορεί περισσότερο. Δεν μπορούμε να λησμονήσουμε ότι η ιδέα της βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας εγεννήθη εις την Αθήνα, ο Δημήτριος ο Φαλιρευς ήταν εκείνος ο πρώτος, ο οποίος συνέλαβε την ιδέα της βιβλιοθήκης, την μετέφερε εις τον Πτολεμαίο Α΄ τον Σωτήρα και ιδρύθη αυτή η βιβλιοθήκη, η οποία επί σειρά ετών συνεκέντρωνε τα βιβλία τους κώδικες και τις περγαμηνές από όλο τον κόσμο για να εξελιχθεί σε μία φοβερή πηγή γνώσεως και φιλοσοφίας εις την οποίαν καλλιεργήθησαν όλες οι επιστήμες και σήμερα ελπίζουμε βασίμως ότι θα αναβιώσει η βιβλιοθήκη όχι μόνο κατά όνομα αλλά και κατά τον προορισμό της και προς τούτο η Ελλάς θα συνεισφέρει ότι δύναται περισσότερο, και ήδη συνεισέφερε και θα συνεισφέρει και την συνδρομή της την ηθική και την παρουσία της την υλική και ότι μπορεί από απόψεως υλικής ώστε η λάμψη της βιβλιοθήκης αν είναι δυνατόν να λάμψει τόσο πολύ όσο στους παλιούς χρόνους. Για όλους αυτούς τους λόγους Μακαριώτατε θέλω να σας επαναλάβω άλλη μια ακόμη φορά την βαθύτατη συγκίνησή μας αλλά και να σας επαναλάβω την απόλυτη συγκίνηση την οποία έχωμεν για την σπουδαιότητα του ρόλου του Πατριαρχείου της Αλεξανδρείας και να σας βεβαιώσω άλλη μια φορά για την συνδρομή του Ελληνικού κράτους, συνδρομή την οποία ελπίζω ότι έχει αποδείξει και στο παρελθόν και στο παρόν και την οποία θα συνεχίσει να προσφέρει στο μέτρο των δυνατοτήτων του με όλα τα αισθήματα ευγνωμοσύνης, αγάπης και αναγνωρίσεως του σπουδαίου ρόλου του. Μακαριώτατε σας ευχαριστώ πάρα πολύ διότι προσευχήθητε και υπέρ εμού και υπέρ όλων των μελών της αποστολής μας, σας ευχαριστώ για την αγάπη σας, σας ευχαριστώ για τις ευχές σας και την ευλογία σας και επιτρέψετε να σας βεβαιώσω για την ειλικρίνεια των συναισθημάτων μου’.

Ακολούθως ο Μακαριώτατος, ο κ. Πρόεδρος και η συνοδεία του κατευθύνθηκαν στο Πατριαρχικό Γραφείο όπου συζητήθηκαν θέματα ζωτικής σημασίας για την πορεία και επιβίωση του Πατριαρχείου. Μεταξύ άλλων, ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Ε. Βενιζέλος υποσχέθηκε να μεριμνήσει για την κάθοδο στην Αλεξάνδρεια ειδικών επιστημόνων για την εξέταση των Ναών του Πατριαρχείου και ειδικά του ιστορικού Ναού του Αγίου Γεωργίου στο Παλαιό Κάιρο. Ο κύριος Πρόεδρος προσέφερε στον Πατριάρχη ασημένιο δίσκο με εκκλησιαστικές παραστάσεις, αντίγραφο δίσκου που φυλάσσεται στο Μουσείο Μπενάκη.

Ακολούθησε διευρυμένη συνάντηση με τους Αλεξανδρινούς αλλά και άλλους προσκυνητές από την Ελλάδα, Κύπρο και Νότιο Αφρική στην Μεγάλη Αίθουσα της Μονής. Το μεσημέρι ο Μακαριώτατος συνοδευόμενος από τον Επίσκοπο Νειλουπόλεως, παρέστη στο γεύμα που πρόσφερε η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας προς τιμήν του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και στο οποίο παρεκάθησαν όλοι οι προαναφερόμενοι επισκέπτες, δημοσιογράφοι και Κοινοτικοί παράγοντες από την Αλεξάνδρεια και το Κάιρο.